- PAUSICAPE
- PAUSICAPEGraece Παυσικάπη, erat τροχοειδὲς μηχάνημα, τῷ τραχήλῳ περιαρμοζόμενον, ὡς ἀδυνατεῖν τῷ ςτόματι τὰς χεῖρας προσάγειν, Ma china quaedam rotae similis, quae collo adaptabatur, ut eâ constrictus manus ori admovere non posset, Pollux l. 7. c. 4. Vide quoque Hesychium ac Suidam. Quemadmodum Ποδοκάκη pedes artabat, Ποδοςτράβη pedes manusque vinctos torquebat, Πεντεσύριγγον vero ζύλον, non tantum collo inserebatur, sed etiam pedes manusque impediebat. Vidc Sam. Petitum Comm. in LL. Atticas l. 4. tit. 9. de Poenis. Origo Pausicapes, a veteri molendi modo, antequam molae essent in usu: Ne enim servi, qui in Pistrino far mortariis impositum tundere cogebantur, farinâ forte vescerentur istiusmodi ligno collum habebant insertum, Hadr. Turnebus Adversarior. l. 4. c. 13. Quod postea ad alia servorum delicta punienda transiit. Iumentis quoque Pausicapen cum edere prohibebantur, fuisse applicitam, docet Suidas.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.